The Neverending Story

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftoch, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of ...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé"

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begin spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die…

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk..

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots ..

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die..

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?'

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..."

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag…

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe....

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken:

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat ...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, want…

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, wantz ij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, wantz ij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die hard aan het blaffen. Maar intussen was Egbert nog steeds op zoek naar zijn mooie oranje peen...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, want zij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die hard aan het blaffen. Maar intussen was Egbert nog steeds op zoek naar zijn mooie oranje peen. Al sinds dag en dauw is hij spoorloos verdwenen

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, want zij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die hard aan het blaffen. Maar intussen was Egbert nog steeds op zoek naar zijn mooie oranje peen. Al sinds dag en dauw is hij spoorloos verdwenen. Aangezien ons arme stakker deemoedig werd van dit alles, werd het hem allemaal een beetje teveel en verdween in alle anonimiteit van deze aardbol.

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, want zij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die hard aan het blaffen. Maar intussen was Egbert nog steeds op zoek naar zijn mooie oranje peen. Al sinds dag en dauw is hij spoorloos verdwenen. Aangezien ons arme stakker deemoedig werd van dit alles, werd het hem allemaal een beetje teveel en verdween in alle anonimiteit van deze aardbol. Zal iemand ooit te weten komen wat er met het konijn gebeurd is? Het antwoord is: nee.

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, want zij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die hard aan het blaffen. Maar intussen was Egbert nog steeds op zoek naar zijn mooie oranje peen. Al sinds dag en dauw is hij spoorloos verdwenen. Aangezien ons arme stakker deemoedig werd van dit alles, werd het hem allemaal een beetje teveel en verdween in alle anonimiteit van deze aardbol. Zal iemand ooit te weten komen wat er met het konijn gebeurd is? Het antwoord is: nee. Toch liet het konijn de gedachten van Kristien niet los. Ze at van de gestoofde konijne schotel en besloot op zoek te gaan naar het praktisch onvindbare. Dus besloot ze maar te graven in de...

Er waren eens twee beren en die verveelden zich in het grote bos. Ze waren op zoek naar een nieuw vriendje dat met hun wilden spelen. Toen kwamen ze Egbert, het vrolijke konijn tegen. Maar vandaag was hij niet zo vrolijk, hij was zijn favoriete wortel kwijt. Dus met tranen in zijn ogen, ging hij naar de twee beren in de hoop dat deze zijn favoriete wortel hadden gezien. Maar deze beren hadden geen oog voor het konijn, alleen honing interesseerde hen, zo gingen de 2 beertjes broodjes smeren(mét honing).... Maar voor ze die honing konden smeren, moesten eerst het bijennest trotseren. Maar deze hing zo hoog, zodat ze de ladder bij nonkel Fons moesten gaan halen, was deze toch wel nie thuis zeker!! Toch deed Tante Kaat 1 huisje verder wel open. Na een stukje vlaai en drie uur luisteren wat er in de voormiddag gebeurd was, vroeg ik of ze wist waar Fons zat. Toen hoorde ze 'bonkers' bij de buren: dit wil dus zeggen: ik bonkte iemand op de deur. Aangezien men 'bonkers' hoorden, was Kristien natuurlijk weer meteen bij de pinken en begin schaamteloos mee te zingen. Ze kwam meteen tot het besef dat dit lied een echte 'billekletser' was/is, wat haar eraan deed denken dat ze het deeg voor de taart nog in de oven moest zetten. Dit ging helaas niet ,want haar water was op. Dus besloot ze om iets anders te gaan doen, ze dacht eraan om haar 'benodigdheden' bij avondwinkel sonja te gaan kopen, maar er was 1 dingetje dat ze daar niet hadden, een pingpongtafel. Dus moest ze nog naar een andere winkel, of op rooftocht, in ieder geval toch: te voet(en het was bijna donker)! Gelukkig had ze een hoofdlamp bij (je weet wel zo een lamp met 2 banden die je op je hoofd kan zetten net als de mijnwerkers vroeger). Deze speciale klederdracht kan enkele verklaringen hebben: Of ze gaat de pingpongtafel in een oude mijngroeve zoeken, of het is Kristiens favoriete uitrusting. In ieder geval, ze moest en zou een pingpongtafel vinden, tenzij... Op haar weg naar de onbekende eindbestemming kwam Kristien Egbert, het vrolijke konijn, tegen. Al zag deze er niet meer echt vrolijk uit, maar eerder wraakzuchtig. Met kloppende aders in de hals vroeg hij aan Kristien:" Heb jij mijn wortel gezien, jeweetwel, die oranje hé", waarop Kristien antwoordde: “Maar jij ziet er wel mooi uit eigenlijk”, en begint spontaan te flirten met Egbert, het vrolijke konijn, die al spijt had dat hij het had gevraagd. Hij begon te watertanden door het verlangen naar de wortel, maar Kristien had een heel andere voorstelling gemaakt bij het naar-beneden-stromend water, namelijk kon ze het niet hebben wanneer er spontaan een konijn begon te kwijlen dus liet ze bij wat het was & ging verder in haar avontuur maar plots kwam er een ander konijn aangelopen, die opzoek is naar een selder. 'Excuseer me.' sprak het konijn. 'Hebt u misschien mijn selder gezien?' Waarop Kristien antwoordde:" Dat is een rare vraag die je daar stelt, zo midden in de nacht, in je onderbroek..." En toen werd Kristien wakker van deze droom, kijk rond haar en zag een gestoofde konijne schotel naast haar bed staan. Hoe dat daar terechtkwam, weet geen kat, zelfs de hond niet. Over honden gesproken: Wisten jullie dat blaffende honden niet bijten? Maar de twee beren dachten hier anders over, want zij hebben eens een hond gezien, jongens jongens wat was die hard aan het blaffen. Maar intussen was Egbert nog steeds op zoek naar zijn mooie oranje peen. Al sinds dag en dauw is hij spoorloos verdwenen. Aangezien ons arme stakker deemoedig werd van dit alles, werd het hem allemaal een beetje teveel en verdween in alle anonimiteit van deze aardbol. Zal iemand ooit te weten komen wat er met het konijn gebeurd is? Het antwoord is: nee. Toch liet het konijn de gedachten van Kristien niet los. Ze at van de gestoofde konijne schotel en besloot op zoek te gaan naar het praktisch onvindbare. Dus besloot ze maar te graven in de bodem van haar moestuin die haar moeder zo zorgvuldig had aangeplant dat het een streling voor het oog was, Moeder kon hier echter niet mee lachen,